نقد و تحلیل سریال شمعدونی
رابطه عروس و خواهر شوهرها و جدل های افراطی و جنگ جویانه که ظاهراً از جامعه نشات و الگو گرفته، اما ابراز علنی و درشت نشان دادن آن درسریال پربیننده رسانه ملی، چندان قابل اغماض نیست و این مبالغه تا حدی پیش می رود که در هیچ جای قصه به خیر و نتیجه در خور، ختم نمی شود و تنها عاملی برای بار طنز داشتن روایت در خدمت گرفته می شود وحتی در سکانس هایی به لودگی میرسد و آن کارکرد را نیز از دست می دهد.
از سویی دیگر پسر خانواده کارکتری بی مسئولیت و تن پرور و گستاخ دارد که حتی از سوی والدین به کار یا درس خواندن هدایت نمی شود و خانواده کاملا این بی هویتی را پذیرفته و چنان مانوس است که هیچ خواسته ای از او ندارند و یا حداقل در سکانسی، مخاطب هم سن وسال وی، او را در حال یک فعالیت مثبت شخصی و گروهی نمی بیند و از طرفی دیگر، بی ملاحظه و افراط داشتن بر رفتار گستاخانه و عاری از ادب کودک، چندان به مخاطب القا می شود و سستی و فرمانبرداری پدر و مادر در مقابل بی ادبی فرزندشان چنان مسئله فرزند سالاری را مهر تاییدی می زند که دیگر جایی برای طنز باقی نمی گذارد. شخصیت پردازی به گونه ای صورت گرفته که وی هیچ یک از امور محوله و مسئولیت پذیری شخصی و اجتماعی را نمی تواند به درستی به انجام رساند.
در این میان هیچ یک از شخصیت های این خانواده، تعامل و ارتباطات درستی بر مبنای مسئولیت های متقابل وجود ندارد .خساست و عدم رعایت حال یکدیگر و منفعت طلبی و اغفال همدیگر و فارغ از مسولیت پذیری در کنار دغل بازی اکثر اعضای این کانون سرد در کنار شوخی های بی نمک و ضعیف آنقدر با وضوح و آشکارا بیان می شود که تنها هدف پیشرو، ایجاد لبخندی تصنعی بر لبان مخاطب است.
متاسفانه این سریال بجای اینکه مبلغ رفتارهای درست در خانواده و جامعه باشد، با نگاهی سیاه، روابط خانوادگی را کدر همراه با قضاوت های منفی معرفی می کند تا حدی که نوجوان و کودکانی که در کنار والدین به تماشای این سریال می نشینند متوجه رفتارهای خصمانه و منفی می شوند.
دو موضوع فرزندسالاری و زن سالاری در خانواده های ایرانی، موضوعاتی پراهمیت در جامعه کنونی ما بشمار میروند که باید با نگاهی هوشمندانه و هنرمندانه درقالب تصاویر رسانه ملی مورد بررسی و آسیب شناسی قرار گیرد و به نظر نگارنده، ساخت سریالهای فرمایشی، هیچ کمکی به بهبود وضع موجود نخواهد کرد.
